Robin verruilde de thuiszorg voor dialyse

Robin: ‘De dialyse afdeling is heel anders dan de andere afdelingen in het ziekenhuis. Het is chronische zorg, zonder niertransplantatie kom je niet van dialyse af. Dus mensen komen voor een lange periode zo’n drie tot vier keer in de week dialyseren en zitten vier uur lang aan de machine. Je bouwt echt een band op met de patiënten. Dat is het mooie aan deze afdeling. De patiënten zijn in het Deventer Ziekenhuis kind aan huis. Je bent erg betrokken, kent de verhalen achter de patiënt en leeft mee als een patiënt voor een transplantatie gaat.’

Geen dag hetzelfde

‘Mensen denken vaak dat het werk op de dialyse afdeling saai is’, zegt Robin. ‘Het is helemaal niet saai. Het is niet zo dat wij alleen maar patiënten aansluiten op de machine, vier uur wachten op onze stoel en klaar. We monitoren, observeren en springen hierop in. Zo moeten we (snel) handelen in wat wij zelf signaleren of wat de patiënt aangeeft. Dat maakt het heel divers. Geen dag is hetzelfde. Soms is het rustig, maar het kan plotseling omslaan als een patiënt ziek wordt of als er een patiënt met acute klachten binnenkomt.’

Technisch

‘Het technische aspect vind ik ook erg interessant’, vertelt Robin. ‘Je moet weten hoe je moet werken met een dialysemachine, waarbij je verschillende behandelmogelijkheden kunt geven. Zo kijken we per patiënt welke behandeling nodig is en passen hier de machine op aan. Een mooie combinatie: medisch, technisch, maar toch mensgericht.’

Eigen invulling

Iedere verpleegkundige draagt de zorg voor vier patiënten. Robin: ‘Als dialyse verpleegkundige heb je veel vrijheid in het inrichten van de functie. Je denkt samen na over de behandeling, mag op eigen initiatief handelen en komt met voorstellen.’

Robin is nog iedere dag blij met de loopbaanstap die ze heeft gezet. ‘Het is een stukje verdieping in mijn vak als verpleegkundige, omdat ik nu veel kennis heb van een gebied. Ik werk veel samen en kan altijd mijn collega’s aan de jas trekken voor hulp of uitleg.’