Medicatiespreekuur

Vroeger liepen patiënten bij 1 arts die de man/vrouw door en door kende. Dat is nu niet meer zo. Vooral oudere patiënten komen niet alleen bij de huisarts, maar (zeker in het ziekenhuis) bij verschillende (sub)specialismen. Hoewel al deze artsen natuurlijk alert zijn op medicatie, de werking en gevaren ervan, ontbreekt het hen soms aan overzicht, tijd en kennis om een beter pakket aan medicatie samen te stellen. Dat gebeurt het spreekuur polyfarmacie. En omdat het vakgebied van medicatie heel specifiek is, wordt het gedraaid door twee specialisten die zowel de farmacie als geneeskunst in hun pakket hebben.

Het spreekuur

Patiënten die worden verwezen naar het spreekuur, wordt gevraagd een lijst in te vullen met daarop geneesmiddelen die ze gebruiken. Ook de middelen die zonder doktersrecept verkrijgbaar zijn willen we weten. Op het spreekuur is er een vraaggesprek, lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. Een arts én ziekenhuisapotheker beoordelen:

• of de gebruikte medicatie nog wel geschikt is;
• of er bijwerkingen te verwachten zijn;
• of er gevaarlijke combinaties tussen zitten en
• of er nog geneesmiddelen ontbreken die de patiënt wel zou moeten gebruiken.

Eventueel overleggen zij met de andere specialisten in het ziekenhuis. Daarna volgt een medicatieadvies en zal de arts de medicatie eventueel wijzigen. Na enkele weken belt het ziekenhuis de patiënt om te horen of de wijziging het gewenste resultaat oplevert.