Longfunctieonderzoeken (basis)
Bij een longfunctieonderzoek krijgt een arts een beeld van het volume (inhoud), de elasticiteit, de doorgankelijkheid of de gevoeligheid van uw longen en uw luchtwegen.
Wat gebeurt er bij longfunctieonderzoeken?
Een longfunctieonderzoek bestaat uit een aantal testen om te controleren hoe goed de longen werken.
Aan het begin van het onderzoek stelt de arts u een aantal vragen. Ook doet zij een lichamelijk onderzoek. Daarna volgen verschillende testen met longfunctieapparatuur. Tijdens deze testen ademt u door een mondstuk. U krijgt een klem op uw neus zodat u niet door uw neus kunt ademen. De onderzoeker vertelt wat u moet doen. Soms moet u rustig in- en uitademen. Soms moet u heel diep inademen en dan helemaal uitademen. Bij sommige testen moet u zo hard mogelijk blazen.
De arts meet met deze testen bijvoorbeeld:
- hoeveel lucht de luchtwegen doorlaten;
- hoeveel lucht er in de longen kan;
- hoe snel de longen zuurstof doorgeven aan het bloed;
- of de luchtwegen overgevoelig zijn;
- hoe sterk de ademhalingsspieren zijn.
Welke testen u moet doen, hangt af van uw klachten. Sommige testen moet u twee keer doen. Bijvoorbeeld vóór en na inspanning.
Een longfunctieonderzoek doet geen pijn. Sommige mensen vinden het wel inspannend. Een volledig onderzoek duurt al gauw 1 uur.
