Ondanks prostaatkanker 17.000 km op racefiets
In 2016 kreeg Henk Sepers uit Okkenbroek de diagnose prostaatkanker. In fietsen vond hij een uitlaatklep. 17.000 kilometer per jaar. ‘Ik ben ervan overtuigd dat bewegen mij helpt in mijn herstel.’ Henk wil taboes doorbreken en de boodschap uitdragen dat ondanks een vervelende ziekte bewegen een zegen is.
'Het ergste: je merkt niets van de ziekte'
‘Ik ben nog nooit zo snel de Holterberg op gefietst. Als een jonge hond van 25. Pure adrenaline en vooral frustratie’, vertelt Henk Sepers (62). De aanleiding was minder leuk. Even daarvoor had hij uit het niets de diagnose prostaatkanker gekregen. ‘Routine APK-controle. Het was goed mis. PSA van bijna 100.’ Eerst een anti-hormoon kuur, daarna bestralingen. Waar soortgenoten zwijgen over aandoeningen als prostaatkanker, praat Henk over taboes heen. ‘Ik kreeg opvliegers, geen erectie en geen zaadlozingen. Het ergste is dat je helemaal niets van de ziekte merkt.’ Hij wil zijn verhaal graag delen. Er juist wel over praten om te laten zien dat je ondanks een ziekte, je nog waanzinnig veel kunt doen en bereiken.
17.000 kilometer
Henk was al een (race)fietser, maar de ziekte zette hem juist aan om nog actiever te worden. ‘Het ene onderzoek zegt dat je juist van fietsen prostaatkanker krijgt. Het andere onderzoek spreekt dat tegen. Uroloog Tineke Wolters zei: ga vooral bewegen! Doen! En tja, die kanker had ik toch al.’ In 2018 fietste Henk, in het dagelijks leven hoofd bedrijfsvoering bij het Ministerie van Defensie in Lettele, liefst 17.000 kilometer. De dagelijkse route van huis naar Depot is hem te kort. Maakt hij een ‘ommetje’ van 25 kilometer extra. Dit jaar staat de teller al op 5.000 km. Ook deed hij mee aan het Nationaal Militair Kampioenschap Wielrennen (NMK). Hij is net terug, samen met zijn eveneens fietsende vrouw, van ‘hoogtestage’ op Mallorca en voor september 2019 staat een tocht van 900 kilometer van Normandië terug naar Nederland met het I Can Wounded Warriors Cycling Team op het programma. ‘Zoals de Prinses Irene Brigade die in WO II ook aflegde.’
“Fietsen helpt me als een reddingsboei door een moeilijke periode heen.”
– Henk Sepers
Mensen beweeg!
Allemaal niet omdat het moet, maar omdat het kan. Henk: ‘Het is mijn vaste overtuiging dat bewegen mij fitter heeft gemaakt en me helpt in mijn herstel. Daarnaast is fietsen ook een geweldige uitlaatklep. Puur genieten. Niet om de snelheid, maar toen ik aan de start van het NMK stond voelde ik me al de winnaar. Ik was met iemand laatste bij het NMK, maar samen hebben we wel het meest genoten die dag.’ De boodschap die Henk graag wil uitdragen is: ‘Mensen beweeg. Het is goed voor je; zowel fysiek als mentaal. Ik denk dat als ik afgelopen drie jaar niet zo hard had gesport, ik er niet zo goed bijgezeten had als nu. Fietsen helpt me als een reddingsboei door een moeilijke periode heen. Het is rustgevend, bijna verslavend.’ Henk is niet volledig genezen. Hij accepteert prostaatkanker als een chronische ziekte. ‘Direct na de diagnose dacht ik: dit is letterlijk de finish van mijn leven. Ik heb geleerd om de finishstreep steeds verder weg te leggen.’ In 2020 gaat hij zelfs groepen racefietsers begeleiden op Mallorca. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Henk: ‘Ik was pas op controle bij uroloog Tineke Wolters in het Deventer Ziekenhuis. Toen ik wegging zei ze uit zichzelf: “en wel blijven fietsen hoor!” Ze ziet dat bewegen mij helpt in mijn proces.’ De Tour hoeft hij niet meer te winnen. ‘Snelheid is bijzaak, ik geniet van de buitenlucht.’ Wat Henk betreft is de finish nog lang niet in zicht.
Jouw leven
We leven allemaal ons eigen leven en hebben allemaal onze plannen, dromen en verlangens. Maar als je ziek bent, verandert er veel. Gelukkig is dit vaak van tijdelijke aard, maar soms ook niet. Toch willen we ook dan niet onze dromen opgeven. Dat hoeft ook niet. Ons ziekenhuis levert graag een bijdrage aan het leven zoals jij dat wilt leven. Het is jouw leven. Graag tekenen we al die verhalen op. Peter, Melanie, Eda en anderen vertellen ook hun verhaal.