Tenniselleboog

Er zijn verschillende behandelingen, of combinaties van behandelingen mogelijk bij een tenniselleboog. Een bepaalde methode heeft bij de ene patiënt wel en bij de ander geen resultaat. De essentie is dat overmatige of verkeerde belasting moet worden voorkomen.

• De eenvoudigste behandeling is het zelf voorkomen van een overmatige of verkeerde belasting.
• Het toedienen van lokale frictie (drukmassage) op de pijnlijkste plek kan de pijn dempen
• Absolute rust kan worden voorgeschreven, desnoods door de elleboog in te gipsen voor een periode van 4-6 weken. Hierbij bestaat het risico op verstijving van gewrichten.
• Er zijn speciale bandjes verkrijgbaar, die om de onderarm kunnen worden aangelegd. Daarmee wordt geprobeerd de spanning op de aanhechting van de spieren aan de buitenzijde van de elleboog te verminderen. Ook bestaan er elleboogbraces die de klachten soms goed verlichten.
• De fysiotherapeut kan met bepaalde apparatuur en fysiotherapeutische handelingen de irritatie dempen en de spieren wat ontspannen.
  Het inspuiten van het gebied met een ontstekingsremmend middel (corticosteroïden) en een verdovingsvloeistof kan de irritatie doen verminderen.
• Een operatie. Daarbij wordt de aanhechting van de spieren op de buitenzijde van de elleboog deels losgemaakt en het ontstoken deel van de aanhechting verwijderd. Zo wordt de irritatie opgeheven.

Risico's en bijwerkingen

Wanneer u wordt geopereerd gebeurt dat in dagbehandeling. Meerdere verdovingswijzen zijn mogelijk. Na 24 uur mag het drukverband worden verwijderd. Het is de bedoeling dat u snel weer volledig beweegt om verstijving van de elleboog te voorkomen.
Geen enkele ingreep is zonder risico’s. Zo is ook bij de operatieve behandeling van een tenniselleboog de normale kans op complicaties aanwezig die bij een operatie bestaan. De enige specifieke risico’s zijn nabloedingen of infectie, gelukkig treden deze zelden op. Een kleine bloeduitstorting ter plaatse is gebruikelijk.