Pijnbehandeling - trigeminus neuralgie

Er zijn drie behandelingsmogelijkheden. In eerste instantie krijgt u meestal medicijnen, zoals carbamazepine (Tegretol), oxcarbazepine (Trileptal) en gabapentine (Neurontin) of pre-gabaline (Lyrica). Ook epilepsiepatiënten gebruiken deze medicijnen. De medicijnen dempen de activiteit van alle zenuwcellen, dus niet alleen die van de aangezichtszenuw. Daardoor kunt u last krijgen van bijwerkingen zoals sufheid, duizeligheid of futloosheid. Ook kunnen er leverfunctiestoornissen optreden. Als door de medicijnen de pijnaanvallen zijn verdwenen, kan de medicatie afgebouwd worden.

Een andere behandelingsmogelijkheid is de neurochirurgische operatie volgens Janetta. Bij deze operatie wordt de aangezichtszenuw in de hersenen vrijgelegd. Voor deze behandeling wordt vooral gekozen als er een afwijking bij de zenuwknoop wordt gevonden. Deze hersenoperatie vereist een landurige ziekenhuisopname.

Minder ingrijpend is de methode van Sweet. Bij deze behandeling wordt een korte tijd een elektrode aangebracht in de aangezichtszenuw. De elektrode zorgt ervoor dat de aangezichtszenuw warm wordt en geen pijnprikkels meer kan doorgeven.

Methode van Sweet

Vanwege de narcose wordt u aangesloten op apparatuur om hart en bloedsomloop te controleren. U ligt op een smalle behandeltafel met een röntgenbeeldversterker boven u. Via een slangetje in de neus krijgt u zuurstof toegediend. Er wordt een infuus ingebracht waardoor u onder narcose wordt gebracht. Meteen daarna begint de behandeling.

De arts brengt een speciale elektrode naar de kern van de aangezichtszenuw. Als de elektrode op de juiste plaats zit, wordt u even wakker gemaakt uit de narcose. Er wordt kort een stroompje door de elektrode geleid, waarbij u moet aangeven of u dit voelt op de plaats waar de pijnscheuten altijd zijn. Na deze controle wordt u weer onder narcose gebracht en wordt uw aangezichtszenuw via de elektrode een minuut lang verwarmd. Daarna testen we met een scherp naaldje of het gevoel in het gebied waar u pijn hebt, iets minder scherp is. Ook testen we de ooglidreflex. De behandeling met de elektrode wordt hierna nog 1 tot 2 keer herhaald. Hierna is de behandeling afgelopen. De behandeling duurt tussen de 30 en 60 minuten.

Nazorg

De ingreep kan een doof gevoel veroorzaken in het deel van het gezicht waar u eerder de pijn voelde. Dit komt doordat de kern van de zenuw enigszins beschadigd moet worden om de pijn weg te krijgen. Meestal verdwijnt of vermindert dit dove gevoel in de maanden na de behandeling. Dat betekent niet dat de pijnscheuten ook terugkomen. Verlammingen of een scheve mond treden bij deze behandeling niet op.

Na de behandeling kan napijn optreden, die soms brandend is. Ook de oorspronkelijke pijnscheuten kunnen nog korte tijd voorkomen. Is de napijn verdwenen, dan kunt u in overleg met uw arts de pijnstillers langzaam afbouwen. Een complicatie die zelden voorkomt, is hersenvliesontsteking, als gevolg van mondbacteriën die via de elektrode in het hersenvocht zijn gekomen.

Krijgt u binnen 6 uur na de behandeling hoge koorts (hoger dan 38,5), hoofdpijn en nekstijfheid, dan moet u contact opnemen met uw arts. Er wordt dan zo snel mogelijk een behandeling met antibiotica gestart. Deze complicatie treedt nooit later dan zes uur na de behandeling op. Een zwelling en bloeduitstorting in de wang zijn complicaties die vaker voorkomen. Deze verdwijnen vanzelf en hoeven niet behandeld te worden.

U krijgt na de behandeling een telefoonnummer mee dat u kunt bellen als er problemen zijn. U wordt in elk geval de dag na de behandeling gebeld door een van de pijnconsulenten.