Impingement

Acute slijmbeursonsteking

Een acute slijmbeursontsteking ('acute bursitis') geneest meestal vanzelf door middel van rust en gebruik van ontstekingsremmende medicijnen (NSAIDs). Daarnaast blijkt een ontstekings-remmende injectie in de slijmbeurs vaak zeer effectief. De injectie kan 1 à 2 keer herhaald worden.

Chronische slijmbeursontsteking

Een chronische ontsteking geneest meestal niet met rust, medicijnen of een injectie, omdat vrijwel altijd het bewegingspatroon van de schouder verstoord is geraakt en de ontsteking zichzelf als het ware onderhoudt.

Een injectie in combinatie met en adequate fysiotherapie biedt in veel gevallen uitkomst. Eventuele verkalkingen zijn meestal dermate klein dat deze geen invloed hebben op de schouderklacht en behoeven daarom geen behandeling. Soms is de kalkmassa echter zo groot dat de inklemming verergerd wordt. Aanprikken van de kalk door radioloog kan dan uitkomst bieden.

Operatie kan uitkomst bieden

Een klein percentage blijkt niet op deze wijze behandelbaar. Mits andere oorzaken van de schouderklachten uitgesloten zijn, dan kan bij hen een operatie uitkomst bieden. Er wordt dan een zogenaamde Neerplastiek verricht (zie onder), al dan niet via een kijkoperatie. Omdat dit een operatie is met veel napijn en een vaak tegenvallende revalidatietermijn en bovendien niet 100% van de patiënten hierop gunstig reageert, is dit niet de eerste keuze van behandeling.

Neerplastiek (acromioplastiek) operatie

Door orthopedisch chirurg Charles Neer werd in de jaren 70 het impingement syndroom en de "bijpassende" operatie beschreven. Het idee achter deze operatie is dat het inklemmen van de slijmbeurs en pezen verholpen kan worden door het maken van meer ruimte door de slijmbeurs te verwijderen en door van de onderkant van het schouderdak (acromion) wat bot af te halen. Dit kan via een open methode waarbij de m. deltoideus (de deltaspier) deels van het acromion losgemaakt wordt. Tegenwoordig wordt meer gebruik gemaakt van een kijkoperatie, omdat hierbij de spier niet losgemaakt hoeft te worden.

Zowel bij een open operatie als bij een kijkoperatie verblijft u 2 dagen in het ziekenhuis. Vlak voor de operatie krijgt u een prik in de hals bij de zenuwen die naar de schouder lopen (regionaal block) om ervoor te zorgen dat u de eerste ongeveer 15 uur veel minder pijn hebt om zodoende de ergste pijn op te kunnen vangen. De ingreep geschiedt overigens wel onder narcose.

Risico's en bijwerkingen

Het risico op complicaties bij dergelijke operaties aan de schouder is gelukkig klein (<1%). Dit kunnen zijn: infectie, bloeding, voorbijgaande zenuwirritatie, verstijving van de schouder en algemene risico's.

Nazorg

De nabehandeling bestaat uit fysiotherapie. Houdt echter rekening met een langdurig hersteltraject.