Endeldarmoperatie (APR)

De verpleegkundige brengt u in uw bed naar de operatieafdeling. De anesthesioloog past de verdoving toe zoals met u is besproken tijdens de preoperatieve screening. De operatie vindt plaats via een kijkoperatie (laparoscopisch) of via een snee in de buikwand. Bij de klassieke operatie maakt de chirurg een snede in de buik, zodat hij of zij met de instrumenten bij het operatiegebied kan komen en de operatie uit kan voeren. Bij de laparoscopische operatie bedient de chirurg de instrumenten via de monitor.

Er wordt een kleine snede in de buik gemaakt, waardoor CO2-gas in de buik wordt geblazen. Dit onschadelijke gas scheidt de buikwand van de interne organen, zodat er voor de chirurg voldoende ruimte in de buik is ontstaan om de operatie uit te voeren. Daarna wordt er nog een aantal kleine snedes in de buik gemaakt. Via één daarvan wordt een laparoscoop in de buik gebracht. Dit is een dunne, telescoopachtige buis, die de darm op een monitor zichtbaar maakt. Via de andere snedes worden de chirurgische instrumenten ingebracht, die de chirurg via de monitor bedient.

Tijdens de operatie wordt het laatste deel van de endeldarm, de anus, het vetweefsel dat om de darm zit, met daarin lymfeklieren verwijderd. Daarna legt de specialist een blijvend stoma van de dikke darm aan. Het weefsel dat de specialist heeft verwijderd, wordt onderzocht door een patholoog.

Risico's en bijwerkingen

Geen enkele operatie is zonder risico’s. Bij een endeldarmoperatie is er kans op complicaties, zoals trombose, longontsteking, nabloeding of een wondinfectie.

Bij deze operatie heeft u een wond in de bilnaad. Herstel van een infectie in die wond duurt langer, omdat u in dit gebied bestraald bent. Een mogelijke complicatie bij een buikoperatie is een zogenaamd ileus, waarbij de darmen stilliggen. Dit kan leiden tot een opgezette buik, braken en het uitblijven van winden en ontlasting via het stoma. Vaak wordt dan een neusmaagslang ingebracht om maagsap af te voeren en verder onderzoek gedaan. Verder is soms niet te vermijden dat door bestraling of door de operatie zenuwen naar de geslachtsdelen en de blaas worden beschadigd. Dat kan leiden tot plasklachten of erectie- en ejaculatieklachten bij de man en vaginale droogheid bij de vrouw. De klachten kunnen tijdelijk zijn.

Stoma

Een stoma is een grote verandering en roept vragen en onzekerheid op. Als een stoma is aangelegd, zal de verpleegkundige op de afdeling u leren het stoma te verzorgen. Hij of zij oefent met u en eventueel met uw partner/naaste. De stomaverpleegkundige zal u tijdens de opname en na ontslag uit het ziekenhuis bij de poliklinische controle begeleiden. Als er geen stoma is aangelegd kan het voorkomen dat u vaak en plotseling aandrang heeft tot ontlasting of incontinent bent van ontlasting. Dit herstelt zich meestal na enige tijd.

De uitslag

De uitslag van het weefselonderzoek is ongeveer 5 werkdagen na de operatie bekend. Als u dan nog opgenomen bent krijgt u de uitslag in het ziekenhuis. Er wordt een afspraak voor gemaakt zodat uw familie/naaste ook aanwezig kan zijn.

Nazorg

Als het herstel voorspoedig verloopt, kunt u na ongeveer 7 tot 10 dagen naar huis. Dat kan als u zich weer in staat voelt om naar huis te gaan; als u ontlasting heeft gehad, als het stoma goed verzorgbaar is, als u weer normaal eten kunt verdragen en u als u weinig pijn heeft. Thuis krijgt u ondersteuning in de stomazorg van uw thuiszorgorganisatie. U kunt wellicht voor uzelf zorgen maar u zult nog snel vermoeid zijn. Het is dan prettig als er iemand is die kan helpen met eten koken, boodschappen doen en huishoudelijk werk.

Als u ontslagen wordt uit het ziekenhuis, krijgt u een afspraken mee voor de poliklinische controle bij de specialist en de stomaverpleegkundige.

De wond is na ontslag vaak nog gevoelig, zeker als u meer gaat bewegen. U mag hiervoor 3 tot 4 keer per dag 1 of 2 tabletten paracetamol gebruiken. U mag gewoon douchen, maar nog niet in bad zolang er hechtingen zitten, of de wond nog niet dicht is.