Miskraam
Bij een miskraam wordt het vruchtje in de eerste maanden van uw zwangerschap afgestoten. Als dit in de eerste 2 tot 4 maanden gebeurt spreekt men van een vroege miskraam. Deze vroege miskramen komen vaak voor: bij tenminste 1 op de 10 zwangerschappen is hiervan sprake.
Afdeling(en)
Wat is de oorzaak?
De oorzaak is bijna altijd een aanlegstoornis. Het vruchtje is niet in orde en de natuur vindt als het ware een logische oplossing: het groeit niet verder en wordt afgestoten.
In de regel gaat het niet om erfelijke afwijkingen, zodat er geen gevolgen zijn voor een volgende zwangerschap. U kunt geen miskraam krijgen door lichamelijke inspanning en het kan ook niet tegen gehouden worden met medicijnen of rust. Eén van de eerste verschijnselen is dikwijls vaginaal bloedverlies. Men spreekt dan van een dreigende miskraam.
De medische term voor een miskraam is spontane abortus. De term missed abortion wordt door artsen en verloskundigen gebruikt voor de situatie waarin een vruchtje nog niet uit zichzelf naar buiten is gekomen. Bij een zogeheten lege vruchtzak wordt er geen embryo gezien en is alleen de vruchtzak aangelegd. We spreken van een late miskraam als de zwangerschap verkeerd afloopt na de vierde maand, maar voor de levensvatbare periode.
Behandelplan
Als met een echo is vastgesteld dat er sprake is van een miskraam worden er verschillende mogelijke behandelingen met u besproken door de arts of klinisch verloskundige.
Behandelmogelijkheden
- Afwachten tot de miskraam spontaan optreedt.
- Een miskraam opwekken met behulp van medicijnen (Misoprostol).
- Curettage: een ingreep waarbij de gynaecoloog het zwangerschapsweefsel via de vagina en de baarmoedermond verwijdert.
De keuze is een kwestie van persoonlijke voorkeur.
Download de folder
Meer informatie
Een aantal instanties is behulpzaam bij het beantwoorden van vragen en bij het zoeken van hulp en steun in de woonomgeving:
- Stichting contactpunt voor miskramen
www.dag-lief-kindje.com